نقش واسط مدیریت دانش و ساختار سازمانی در رابطه بین عدم اطمینان محیطی و نوآوری سازمانی (مورد مطالعه: شرکتهای تولیدی متوسط و بزرگ شهرکهای صنعتی شهرستان مشهد)

در محیط پویای امروزی، داشتن استراتژیهای مناسب به تنهایی برای شرکت ها کافی نبوده و بایستی قادر به هماهنگی با محیط خود نیز باشند. نوآوری یکی از عواملی است که شرکت ها با گزینش ساختار سازمانی مناسب و با استفاده از دانش و مدیریت دانش، می توانند از آن برای دستیابی به مزیت رقابتی ماندگار بهره گیرند. هدف این تحقیق، بررسی نقش واسط ساختار سازمانی (رسمیت، تمرکز و پیچیدگی) و مدیریت دانش در رابطه ی بین عدم اطمینان محیطی و نوآوری سازمانی است. جامعه آماری این تحقیق، مجموعه شرکت های تولیدی متوسط و بزرگ شهرک های صنعتی شهرستان مشهد است. ابزار جمع آوری داده ها، پرسشنامه می باشد. برای تجزیه و تحلیل داده ها از مدل یابی معادلات ساختاری و حداقل مربعات جزئی استفاده گردید. نتایج حاصل از تجزیه و تحلیل پرسشنامه های توزیعی بین نمونه آماری 89 نفری مدیران ارشد شرکت ها که با استفاده از نرم افزار pls صورت پذیرفت؛ نشان داد که رابطه عدم طمینان محیطی با تمرکز، پیچیدگی و مدیریت دانش و همچنین رابطه پیچیدگی و مدیریت دانش با نوآوری سازمانی معنادار بوده و نقش واسط پیچیدگی و مدیریت دانش نیز معنادار و مورد تایید می باشد.